Lipiec 24, 2017      18:38

Jesteś tutaj

DSM-5 o autyzmie i zaburzeniach sensorycznych


0

6632

0

Autyzm  to zaburzenie obserwowalne w zachowaniu, o zróżnicowanej etiologii jeszcze dokładnie nie poznanej. Zaburzenie przebiega w ciągu całego życia i podlega zmianom rozwojowym. Zaburzenie te dotyczy przede wszystkim sfery funkcjonowania społecznego. Jest to zaburzenie neurorozwojowe, a jego kryteria diagnostyczne nakładają się na siebie. Ze względu na nakładające się na siebie kryteria od dłuższego czasu są kontrowersje wokół różnic w zaburzeniach ze spektrum autyzmu . Do tej dyskusji dołączają się niektórzy badacze zajmujący sie integracją sensoryczną wskazujący na duża dozę zaburzeń sensorycznych obserwowanych w spektrum autyzmu. Niektórzy wręcz uważają iż pod parasolem autyzmu kryją się różne zaburzenia w tym zaburzenia integracji sensorycznej. Do dzisiaj nie ma odpowiedzi na pytanie, czy słabiej wyrażone formy zaburzeń ze spektrum autyzmu stanowią osobną grupę z własnymi objawami /być może zaburzeń integracji sensorycznej/, czy są wariantem zaburzeń już istniejących.

Nowa klasyfikacja DSM-5 wprowadza na razie tylko jako jedno z kryteriów diagnostycznych zaburzenia związane z nadreaktywnością lub podreaktywnością sensoryczną co mieści się również w klasyfikacji zaburzeń integracji sensorycznej. Jest to postęp ale wydaje się, że nie pełny.

Aby mieć świadomość co do nowych kryteriów spektrum autyzmu przeżyjmy sie im bardziej szczegółowo.

W Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5, American Psychiatric Association [APA]) zaproponowano nadrzędną jednowymiarową kategorię - spektrum autyzmu (ASD) umieszczonym na kontinuum, od najcięższych do najsłabszych objawów  .

Diagnoza ASD obejmuje wszystkie dzieci, które kiedyś zostałyby zdiagnozowane jako np. mające zespół Aspergera, Całościowe Zaburzenia Rozwoju itd. Ze spektrum autyzmu usunięto Zespół Retta.

DSM-IV uwzględniał trzy obszary nieprawidłowości w autyzmie : komunikacja, interakcje społeczne, występowanie sztywnych wzorców zachowań i zainteresowań.

W DSM-5 tylko dwa obszary: komunikacja społeczna i sztywne wzorce zachowań i zainteresowań.

W obszarze komunikacja społeczna muszą występować:

1. Stałe nieprawidłowości w obrębie komunikacji społecznej i interakcji

a. Wyraźne deficyty w komunikacji werbalnej i niewerbalnej wykorzystywanej w interakcjach społecznych (zakres od słabo zintegrowanej komunikacji werbalnej i niewerbalnej; przez nieprawidłowy kontakt wzrokowy i nieprawidłową mowę ciała; po trudności z rozumieniem i używaniem gestów i słabą mimikę.

b. Brak wzajemności społecznej  (od nieprawidłowego inicjowania kontaktów społecznych; przez brak umiejętności prowadzenia dialogu i trudności w dzieleniu się zainteresowaniami, emocjami lub afektem; po brak inicjowania lub reagowania na interakcje społeczne)

c. Nieumiejętność rozwijania i utrzymywania relacji z rówieśnikami właściwej dla poziomu rozwoju (od trudności z dostosowaniem zachowania do sytuacji, a także trudności w angażowaniu się we wspólną zabawę na niby; przez trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami i pozyskiwaniem przyjaciół; po brak zainteresowania rówieśnikami).

2. Ograniczone, powtarzalne wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności objawiające się w co najmniej dwóch z poniższych objawów:

a. Stereotypowe zachowania motoryczne lub werbalne albo związane z przedmiotami (przykładowo proste stereotypie motoryczne, szeregowanie zabawek, kręcenie kółkami, echolalie, mowa idiosynkratyczna).

b. Nadmierne, sztywne przywiązanie do rutyny i zrytualizowanych wzorców zachowań werbalnych i niewerbalnych (na przykład silne zdenerwowanie przy małych zmianach, problemy ze zmianami i przejściami z jednej sytuacji w drugą, sztywne wzorce myślenia, rytuały, potrzeba jeżdżenia zawsze tą samą drogą lub codziennego jedzenia tych samych produktów).

c. Ograniczone zainteresowania, nietypowe w swojej intensywności lub przedmiocie (takie jak silne przywiązanie do lub zainteresowanie nietypowymi obiektami, nadmiernie ograniczone lub powtarzalne zainteresowania).

d. Nad- lub podwrażliwość na bodźce sensoryczne lub nietypowe zainteresowania sensoryczne (czyli pozorna obojętność na ból/temperaturę, negatywna reakcja na niektóre dźwięki czy faktury, wąchanie lub nadmierne dotykanie przedmiotów, fascynacja światłem lub ruchem). I to jest to czego nie było w DSM-IV a pojawiło się w DSM-5 i związane jest z zaburzeniami integracji sensorycznej.

A. Aby postawić diagnozę spektrum autyzmu wymagane jest występowanie dwóch objawów z obszaru powtarzalnych zachowań i ograniczonych zainteresowań.

B. Objawy muszą wystąpić we wczesnym dzieciństwie (ale mogą nie manifestować się w pełni dopóki oczekiwania społeczne nie przekroczą ograniczonych możliwości dziecka, np. dopiero kiedy dziecko pójdzie do przedszkola).

C. Objawy muszą również stwarzać poważne problemy w zakresie społecznym, funkcjonalnym i w pozostałych obszarach funkcjonowania dziecka.

D. Zaburzeń tych nie można lepiej wyjaśnić za pomocą kryteriów upośledzenia rozwoju umysłowego lub globalnego opóźnienia w rozwoju. Upośledzenie rozwoju umysłowego często sprzężone jest z zaburzeniem ze spektrum autyzmu. Aby diagnoza tego sprzężenia była możliwa, komunikacja społeczna u dziecka musi rozwijać się poniżej jego ogólnego poziomu rozwoju.


Jeśli cenisz nasze artykuły i naszą działalność, prosimy wspomóż nas przelewem bezpośrednim:

Lub przekazując nam:

Popularne Artykuły


Ostatnie Tweety