Lipiec 1, 2017      12:30

Jesteś tutaj

Integracja sensoryczna w przedszkolu cz. II


0

5966

0

 

Cześć II - Kącik czuciowy /dotyk/

Badania wskazują jednoznacznie, że informacje docierające do mózgu dziecka poprzez receptory dotyku od urodzenia, a nawet w okresie prenatalnym - wpływają na właściwy rozwój uwagi, percepcji wzrokowej, precyzji ruchu, mowy, emocji i wielu innych. Zmysł dotyku uważany jest szczególnie w teorii integracji sensorycznej jako jeden z najważniejszych. Bodźce dotykowe wpływają na pracę, wydajność i organizacje całego układu nerwowego. Tak więc rzeczą ważną jest branie pod uwagę wszelkich potrzeb dziecka w zakresie dotyku. Salę przedszkolna należy tak zorganizować by dziecko samo mogło rozwijać prawidłowa percepcje czuciową.

Wśród dzieci w grupie przedszkolnej z pewnością będą dzieci z różnymi potrzebami sensorycznymi w zakresie czucia /dotyku/. Znajdą się na pewno takie, które poszukują różnych wrażeń dotykowych. Zauważymy wówczas w ich zachowaniu przemożną chęć dotykania wszystkiego co się da: rzeczy, przedmiotów, pokarmu, a nawet osób. Część z nich uwielbia wkładać do buzi różne rzeczy: zabawki, drobne przedmioty, kredki, ołówki itp. Będą również dzieci unikające bycia dotykanym czy dotykania rzeczy, pokarmów czy osób. Zwykle niechętnie uczestniczą w zabawach grupowych, raczej siedzą z boku grupy niż w środku, częściej są pobudzone czy zdekoncentrowane. Niechętnie podają rękę na powitanie.

Aby zaspokoić potrzeby zarówno poszukiwaczy dotyku – wrażeń czuciowych jak i tych, którzy unikają takich doświadczeń należy wyposażyć salę w wiele różnych faktur dotykowych. To powinny być zabawki pluszowe, piłki fakturowane, zabawki które można ściskać i takie które można przytulić, zabawki plastikowe, drewniane neutralne w dotyku. Dzieci w tym okresie uwielbiają zabawy na podłodze, dobrze jest więc znaleźć miejsce w sali gdzie będzie rozłożona duża poducha wypełniona granulatem na której można się położyć, poturlać, poprzewracać. Może w tym miejscu znajdzie się większy kawałek materiału lub jakiś obciążony pled /kołderka/, w który dziecko może się samo zawinąć lub nakryć. Warto zorganizować kącik doświadczeń dotyku. W takim kąciku powinny się, znaleźć: pojemnik z materiałami sypkimi np. wymieszaną z grochem fasolą, soją i jakimiś innymi ziarnami np. pszenicy. W pojemniku - to może być nawet większa miseczka - należy ukryć w materiale sypkim drobne zabawki o różnych strukturach dotykowych. Obok pojemnika powinny też znaleźć się jakieś łopatki, szczypce lub łyżki, którymi początkowo dzieci nadwrażliwe dotykowo mogą próbować przesypywać fasolę i wyszukiwać schowane, drobne przedmioty, z czasem zaczną to robić rączkami. W innych pojemnikach można również umieścić takie materiały sypkie  jak piasek kinetyczny, pocięte drobno słomki do napojów, kamyki, muszelki, orzechy /oczywiście w łupinkach/, guziki itd. W kąciku doświadczania dotyku powinno się znajdować pudełko z kawałkami różnych materiałów, kawałków futerek, gąbki tak by można było w nim pogrzebać, pobawić się materiałami, powybierać te które są bardziej przyjemne. Dobrze jest wyposażyć taki kącik w pojemnik z piłeczkami o różnych fakturach i zabawkami do ściskani /gniotkami/. W kąciku doświadczania dotyku może też być ustawiona lub przykręcona do ściany duża płyta plexi na której można malować dłońmi, czy po prostu rozmazać na niej farbę, a potem łatwo wytrzeć kawałkiem szmatki czy gąbki. Kącik dotykowy powinien również zawierać różne masy plastyczne. Obecnie na rynku jest wiele mas o zróżnicowanych właściwościach dotykowych. Może warto również umieścić tam różne szczoteczki albo pędzelki /takie jakich używa się do malowania przedmiotów czy ścian, a które można kupić w sklepach budowlanych/. Dzieci zainteresują sie nimi z pewnością i będą dotykać, masować rączki /można im pokazać jak to się robi/ itp. Doskonałym pomysłem jest możliwość malowania, rozcierania pianki czy żelu do golenia. Tak więc należy przygotować tacę na którą wyciskamy odrobinę pianki i zachęcamy dziecko by rozsmarowało ją, a potem paluszkiem w niej rysowało. W kąciku może znaleźć się również tunel do przeciskania się zrobiony z materiału. Trzymamy początek takiego tunelu i zachęcamy dziecko by przeszło przezeń np. przenosząc coś na drugą stronę /. Taki tunel nie powinien mieć żebrowania z drutu, powinien być wykonany tylko z materiału tak by dziecko przechodząc na czworakach dostarczało sobie wrażeń dotykowych/.

Pamiętajmy- zawsze należy zachęcać dzieci do eksperymentów z dotykiem ale nigdy nie zmuszamy, nie naciskamy jeśli nie lubi bawić się np. w materiałach sypkich czy nie chce przeciskać się przez tunel dotykowy itd. Obserwujmy dziecko, analizujmy jego potrzeby, podążając za nim.

 Zobacz również artykuł "nauczyciel przedszkola".

 

Jeśli cenisz nasze artykuły i naszą działalność, prosimy wspomóż nas przelewem bezpośrednim:

Lub przekazując nam:

Popularne Artykuły


Ostatnie Tweety