Mimo, że deficyt uwagi w  zaburzeniach hiperaktywnych (ADHD) jest często związany z subtelnymi objawami neurologicznymi, nie odnotowano żadnych obiektywnych badań utrzymania równowagi, która jest niezbędna w sensorycznej integracji. W tych badaniach użyliśmy Balans Master® i zmodyfikowane kliniczne interakcje sensoryczne równoważne do zbadania funkcji równoważnych u dzieci z ADHD. Okazało się, że uzyskane  wyniki w prędkości kołysania na środku ciężkości w warunkach: na twardej powierzchni z oczami zamkniętymi, na karimacie z oczami otwartymi, na karimacie z oczami zamkniętymi były istotnie wyższe w grupie ADHD niż w kontrolnej. Doszliśmy do wniosków, że wejścia sensoryczne, sensoryczna integracja i/lub hamowanie nadmiernego ruch są upośledzone u dzieci z ADHD, które skutkują zaburzeniami równoważnymi. 

ADHD dotyka około 3-6% dzieci w wieku szkolnym, w tym więcej chłopców niż dziewcząt (około 1:3). Głównymi cechami klinicznymi ADHD są nieuwaga, nadpobudliwość i impulsywność, zwykle związane z trudnościami w uczeniu się zaburzeniami zachowania i subtelnymi objawami neurologicznymi. Te symptomy mogą upośledzać relacje rodzinne i rówieśnicze, zdolność dziecka do osiągnięcia sukcesu w szkole. Częstość występowania zaburzeń integracji sensorycznej (SID)  jest znacznie wyższe u dzieci z ADHD,84,3%,w porównaniu do ogólnej populacji,10,3% dzieci w wieku szkolnym. Używając  integracji sensorycznej i praktycznych testów(SIPT), Mulligan zbadali, że dzieci z ADHD wykazują słabość w przetwarzaniu przedsionkowym oraz w większości obszarów planowania praktycznego i motorycznego. Niedermeyer  i Naidu postulują, że rozłączenie w korze czołowo-motorycznej spowodowało bezładną aktywność ruchową i zburzenia uwagi w całej rozciągłości widziane u osób z ADHD. Objętość jąder podkorowych i nieprawidłowe funkcjonowanie i mniejszy móżdżek u dzieci z ADHD zostały przeniesione z podejścia neurologicznego. Oba podstawowe jądra i móżdżek odgrywają w kontroli motorycznej i utrzymaniu równowagi ważna rolę. Mimo iż te badania sugerują, że  dzieci z ADHD mają zaburzenia równowagi, to nie są znane żadne badania ilościowych  na funkcjonowanie równowagi u dzieci z ADHD.

Skomputeryzowana dynamiczna posturografia początkowo była używana do oceny układu przedsionkowego i kontroli równowagi u astronautów. Obecnie jest szeroko używana w badaniach i  rehabilitacji różnych zaburzeń i chorób np.: chorób ucha środkowego, udaru, w chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym, urazowym uszkodzeniu mózgu, zaburzeniach szyi, urazach związanych ze sportem. W obecnych badaniach celem pomiaru była ilościowa ocena zaburzeń równoważnych u dzieci z ADHD.

Materiał i metody

1.1 Tematy: 38 dzieci(26 chłopców i 12 dziewczynek), w wieku 7.6 – 12.5, którzy spełnili kryteria ADHD DSM-IV, zostały ujęte w grupie ADHD.

Norma intelektualna (badanie Raven Progressive Matrices) i brak historii tików, chorób neurologicznych i kinetycznych  były wskazaniami do rekrutacji grupy kontrolnej. Grupa kontrolna został utworzona z dzieci szkolnych. Było 49 dzieci (27 chłopców i 22 dziewczynki) w wieku 7.5-12 lat. Dzieci z ADHD i z kontrolnej grupy były badane Child Sensory Integration Skal(CSIS). W grupie kontrolnej znalazły się tylko dzieci z normą w Sensorycznej Integracji. Uzyskano zgody od rodziców badanych dzieci i akceptację Zarządu Badawczego Instytutu Zdrowia Psychicznego na Uniwersytecie w Pekinie.

1.2 Pomiar The Balance Master®(NeuroCom International, Inc.Clackamas, Oregon, USA) składa się  głównie z komputera i  platformy z  4 przetwornikami siły w każdym z 4 narożników platformy. Przetworniki przekazują ciśnienie co 10ms do komputera. Następnie obliczono dynamiczne centrum środka ciężkości   badanego i prędkość kołysania uzyskane  w  przewidzianym okresie czasu. Badany był poproszony aby stać prosto w wyznaczonym miejscu na platformie i utrzymywać stabilizację ciała., w 4 różnych warunkach testowych:

  • na twardej powierzchni z otwartymi oczami , w których wszystkie wizualne, somatosensoryczne i przedsionkowe wejścia oddziaływają na równowagę;
  • na twardej powierzchni z zamkniętymi oczami, w których wejścia wizualne zostały usunięte;
  • na karimacie z otwartymi oczami, gdzie wejście somatosensoryczne jest zmniejszone;
  • na karimacie z zamkniętymi oczami, w których wejścia wizualne zostały zamknięte i somatosensoryczne jest zmniejszone.

Ten protokół badnia jest powszechnie określany w literaturze jako zmodyfikowany Clinical Test of Sensory Integration on Balance. Zarejestrowano trzy próby po 10 sekund dla każdego z 4 warunków  testu. Średnia prędkość równowagi badanego była obliczona dla każdej próby  i uśredniona dla każdego z 4 warunków testu.

Wyniki

Wynik przeprowadzonego badania równowagi, jak również dane o  zaburzeniach sensorycznej integracji (SID) potwierdzają hipotezę, że dzieci z ADHD mają znaczne zaburzenia równowagi.

Okazało się, że stosowany u badanych pomiar funkcji równoważnych i prędkości skolerowany był wyżej z wzrostem niż z wiekiem. W grupie dzieci z AHD zarówno wzrost jak i funkcje równoważne są wyższe niż w grupie kontrolnej. Wyniki te wskazują, że zmiany wzrostu i funkcji równoważnych są w pewnym stopniu równoległe do siebie. Ale kiedy wysokość przyjęto jako zmienną towarzyszącą, dysfunkcja równowagi u dzieci z ADHD pozostała.

Oznacza to, że zaburzenia równowagi mierzone Mitsid jest bardziej istotne i czułe niż niższy wzrost u dzieci z ADHD.

W świetle uzyskanych wyników zakładamy, że wejścia sensoryczne i integracja sensoryczna i/lub nadmierne hamowanie przemieszczania zaburzają równowagę u dzieci z ADHD. Ponadto stwierdziliśmy, że nadaktywność chociaż nie jest zbyt widoczna w trakcie badania może przyczyniać się do złej równowagi statycznej dzieci z ADHD.

W wielu badaniach stwierdzono, że problemy dziecięce, takie jak trudności w uczeniu się, dysleksja, autyzm, jak również ADHD były związane z zaburzeniami sensorycznej integracji. Tak więc terapia integracji sensorycznej była szeroko stosowana w leczeniu tych zaburzeń. Okazało się, że wyniki pomiarów równoważnych badanych korelowały z wynikami niektórych skal Testu SI. Zaobserwowano że szybkość bujania dzieci z ADHD bez zaburzeń SI była niższa, niż w przypadku dzieci z zaburzeniami SI. Rezultaty te  wskazują, że wyniki pomiarów badanych i skal testu SI w pewnym stopniu pokrywają się. Niemniej jednak, grupa dzieci z ADHD bez zaburzeń SI z podobnymi wynikami szybkości bujania do grupy kontrolnej, sugeruje, że pomiary równowagi testem balansu SI powinien być bardziej obiektywny niż w skalach testu SI, jednocześnie ujawniając dysfunkcje równoważne. Wyniki skal testu SI nie mogły wyeliminować subiektywnego podejścia osoby badającej. Dlatego obiektywny pomiar okazał się bardziej wartościowy przy szacowaniu funkcji rów1nowagi dzieci z ADHD. Dodanie wizualnych programów treningowych wizualnych  biofeedbacku jak również gier wideo na platformie siłowej może sprawić, że te dzieci będą bardziej współpracujące podczas terapii.

Podsumowując, Balance Master® z testem balansu SI  może obiektywnie ujawnić dysfunkcję równowagi dzieci ADHD. Może dostarczyć dokładniejszej oceny terapii rehabilitacyjnej. Połączenie skal testu SI i innych metod, np. Neuroimaging, mogłoby jeszcze odkryć mechanizmy niepełnosprawności hamującej tej grupy.