Korelację między rozwojem motoryki dużej, a kształtowaniem się motoryki precyzyjnej u niemowląt (0-3 miesiąc)

Wiek dziecka

Motoryka duża

Motoryka precyzyjna dłoni i mowa

Noworodek

Obraca głowę z położenia środkowego w bok, kończyny w całkowitym ułożeniu zgięciowym, odruchowe ruchy pełzające, głowa ułożona na boku, bez preferowania żadnej ze stron, wymachuje nóżkami naprzemiennie, kilkakrotnie unosi głowę w pozycji siedzącej z przodu i utrzymuje ją przez 1 sekundę, przy podnoszeniu ciężaru ciała – chód automatyczny.

Noworodek zorientowany jest przede wszystkim w kierunku wewnętrznego świata sensorycznego jamy ustnej, krtani i gardła. Zaspokaja swoje potrzeby związane z odżywianiem i oddychaniem – te czynności są fundamentem, na których rozwijają się bardziej złożone czynności do wytwarzania dźwięków mowy. Krzyk przy odczuciach niezadowolenia, energiczne ssanie, bardzo widoczny mocny odruch chwytny.

1-2 miesiąc

Podczas czuwania w pozycji na plecach przyjmuje asymetryczne położenie ciała, w pozycji na brzuszku przyjmuje pozycję embrionalną, porusza się niespokojnie całym ciałem, gdy mu się nakryje twarz chusteczką, wyraźnie pręży nóżki, gdy mu się rytmicznie naciska na stopy, w pozycji pionowej głowa chwieje się i opada do przodu, w pozycji na brzuszku ledwo unosi na moment głowę nad posłaniem i zaraz ją opuszcza, w pozycji na brzuszku podciąga pod siebie nogi, ale rozchyla stopy i unosi miednicę – stopniowy zanik postawy embrionalnej.

Zanika odruch chwytny (zbyt długo utrzymujący się ogranicza sprawność i aktywność manipulacyjną dziecka, może zaburzać wyraźną artykulację), dłonie dziecka stają się częściej lekko otwarte, przez moment słucha brzęczącej zabawki – koncentracja słuchowa, kieruje na moment wzrok w stronę wolno poruszającego się atrakcyjnego przedmiotu – koncentracja wzrokowa, wykonuje chaotyczne ruchy rękami i nogami, pojawia się krzyk, zaciska dłonie wokół palców osoby dorosłej, w 5-6 tygodniu pojawia się po raz pierwszy reakcja ożywienia – uśmiech i wesołe poruszenie na widok i przyjazny głos pochylającej się nad dzieckiem mamy, tylko przez moment trzyma przedmiot włożony do ręki, potem go wypuszcza, samogłoski między a i e, często połączone z h /e,a,ehe, he/. Przez ssanie, przełykanie, płacząc dziecko nabywa doświadczenia w kontrolowaniu przepływającego przez usta i nos powietrza.

3 miesiąc

W pozycji na brzuszku leży z rozluźnionymi mięśniami, z lekko zgiętymi nogami – żabka, z nisko opuszczoną miednicą, z luźno położonymi obok głowy rękami, w pozycji na brzuszku, również potrafi unieść głowę na wysokość kilku centymetrów, w pozycji pionowej trzyma głowę prosto co najmniej przez kilkanaście sekund, podtrzymywane pod pachy w pozycji pionowej opiera się lekko na nóżkach, które się nieco uginają w kolanach i w stawach biodrowych,  siedzi podparte wokół poduszkami.

Przysłuchuje się dźwiękom mowy osoby dorosłej, na widok i głos matki grucha radośnie, na widok i głos nieznanych ludzi zaciekawiony i pojawia się odruch badawczy, trąca jedną ręką przedmioty zawieszone na nitce rozciągniętej w łóżeczku nad jego głową, żywo skręca głowę w kierunku brzęczącej zabawki i szuka jej wzrokiem, jak jest w dobrym nastroju głuży – wymawia pierwotne dźwięki: głłł, głhh, ghyyy – jest to wczesna faza gaworzenia,  pierwsze łańcuchy sylabowe, trzyma bez zainteresowania przedmiot włożony mu do ręki, po kilku sekundach wypuszcza go, bawi się palcami własnych rąk, nie śledząc ich ruchów.