Integracja sensoryczna w przedszkolu cz. III

Cześć III - Dźwięk

Dźwięki mogą rozwijać, organizować ale również dezorganizować zachowanie dzieci.

Wiek przedszkolny to okres intensywnego doświadczania dźwięków, dzieci wydają same mnóstwo dźwięków, wsłuchują się w dźwięk mowy innych, produkują dźwięki uderzając zabawkami, grając na prostych instrumentach słuchając muzyki itp. Dźwięki stymulują mózg małych dzieci wpływając na rozwój percepcji słuchowej i mowy, ale również niektórych funkcji ruchowych i wzrokowych. Rzeczą niesłychanie ważną jest włączenie wielu zabaw z dźwiękami do zajęć przedszkolnych. Jednak dźwięki mogą również dezorganizować, przerażać, drażnić. Nadmiar dźwięku szczególnie dla dzieci nadwrażliwych słuchowo może być tak silnie dezorganizujący, że spowoduje pojawienie się niewłaściwych zachowań społecznych w tym agresji. Należy więc uważnie obserwować dzieci by znać ich indywidualne potrzeby bodźców dźwiękowych. Przygotowując salę przedszkolną dla dzieci zwróćmy uwagę czy nie ma w niej nadmiaru dźwięków. Szczególnie by nie było pogłosu /drobnego echa/. Pogłos powstaje w sali gdzie jest dużo drewnianego parkietu, pustych betonowych ścian, czy kafelków na ścianie lub podłodze. Dźwięki których czasem nie słyszymy, a słyszą dzieci nadwrażliwe słuchowo to dźwięki świetlówki, stukot obcasów, maszyn z za okna, szumu komputera, wiatraka itp. Również stosowanie niewłaściwej muzyki do zabawy czy w czasie relaksu może dezorganizować i pobudzać. Muzyka o stałym rytmie taka jak marsze, część muzyki pop, czy folk pobudza i wśród niektórych dzieci może poprawiać koncentrację. Muzyka o zmiennym rytmie i tempie taka jak jazz może dezorganizować. Wreszcie spokojna muzyka o stałym rytmie wycisza i uspokaja. W pomieszczeniu gdzie przebywają dzieci powinny oczywiście znajdować się zabawki które wydają dźwięki lecz pod pewna kontrolą. Powinno tam również znaleźć się miejsce gdzie dziecko może schować się przed nadmiarem dźwięku lub w ogóle odizolować się nieco od otoczenia /choćby ograniczając tylko dopływ bodźców do jednego systemu sensorycznego np. wzrokowego/ to spowoduje, że generalne przeładowanie systemu nerwowego bodźcami sensorycznymi spadnie i powiększy się tolerancja na dźwięki. Takim miejscem może być mały namiot z poduchami (wypełnionymi granulatem) wewnątrz. Tam powinny być również duże słuchawki dobrze odcinające dopływ dźwięków z zewnątrz i możliwość posłuchania cichej lubianej przez dziecko spokojnej muzyki. Wrażenia, które pozytywnie wpływają na poprawę mechanizmów modulacji sensorycznej to głównie wrażenia proprioceptywne i przedsionkowe. Wrażenia te poprawiając mechanizmy modulacji generalnie zwiększają tolerancję na dźwięki. Warto również wprowadzić zajęcia z dźwiękiem ale należy zwrócić uwagę na zachowania dzieci, które podczas tych zajęć się pojawiają takie jak uciekanie z sali, zasłanianie uszy, wyraźny wzrost pobudzenia, wzrost agresji. Takie zachowania mogą świadczyć o nadwrażliwości słuchowej o przeciążeniu systemu nerwowego i zaproponować dziecku słuchawki lub jeśli to możliwe wyprowadzenie dziecka z sali. Przy kolejnych tego typu zajęciach na początku warto zaproponować słuchawki. Warto również przed rozpoczęciem zabaw z instrumentami muzycznymi zaproponować by dziecko samo dokonało wyboru instrumentu na którym będzie grało. Oczywiście w takiej sytuacji warto zaproponować rodzicom udanie się do specjalisty z zakresu zaburzeń integracji snsorycznej.

 Zobacz również artykuł "kącik czuciowy".

artykuł "nauczyciel przedszkola".

Cześć II - Kącik czuciowy /dotyk/